Dudina teglica
Poljoprivredno gazdinstvo Pavlović – Dudina teglica, nalazi se na 34 km od Kopaonika, 17 km od Brzeća i 6 km od Brusa. Već više od jedne decenije bavimo se preradom voća i povrća od naših plodova. A samim uzgojem voća od davnina, preko 7 decenija. Naši proizvodi su pravljeni po starim proverenim receptima na tradicionalni način. Naše gazdinstvo broji 9 članova porodice i svi udruženim snagama radimo. Imamo širok spektar voća i povrća, i tu čast da divlju borovnicu beremo na Kopaoniku isključivo ručno. Tu je i šumska jagoda, dva blaga našeg kraja. Probajte naše proizvode i uverite se sami.
Pročitajte višePG Eror
U nedostatku ukusa paradajza koji se pamti iz detinjstva prilikom poseta babi i dedi na selu, 2011. godine odlučio sam da zanovim voćnjak i počnem da proizvodim povrće za potrebe porodice na porodičnom seoskom imanju pokojnog dede u selu Žarkovac kod Rume. Posle 4 godine odlučujem da posadim pola hektara kajsije i višnje i uđem u proces organske proizvodnje voća za prodaju. Kao ljubitelj životinja 2016. godine prelazim da živim na selu, pa uz voće i povrće počinjem da gajim i kokoške, ćurke, kasnije stižu i koze, pa ovce… tako da je svaki dan radni dan i dan za uživanje.
Pročitajte višePG Arsenijević
Ja sam Radmila predstavljam poljoprivredno gazdinstvo Arsenijević koje se nalazi u selu Vinča kod Topole. Bavimo se voćarstvom već 30 godina. Od našeg voća pravimo sokove, džemove, rakije i likere. Trudimo se da ih napravimo na stari tradicionalni način kako su naše bake pripremale. Od povrća iz naše bašte pripremamo ajvar, mleveni paradajz i papriku sa medom u teglama.
Pročitajte višePG Tešović Miljana
Sve je počelo davne 2010. godine, imali smo malu ušteđevinu i rešili smo da krenemo u proizvodnju voća, prvenstveno kajsija.
Morali smo krenuti od nule, pošto nismo imali ni zemljište. Kupili smo nešto manje od jednog hektara i odlučili da sadimo kajsije. Danima smo čitali literaturu, raspitivali se po rasadnicima, razgovarali sa agronomima… Sopstvenim snagama smo iskopali rupe, zasadili voće i naša priča kreće. 2013. godine smo odlučili da dokupimo još zemlje i jednoglasno odlučili da sadimo jabuke, na jednom delu, jer nam finansije nisu dozvolile da odmah posadimo sve.
U međuvremenu smo se odlučili da našoj deci, njih troje, obezbedimo kvalitetno meso i mlečne proizvode, pa smo nabavili koze, zbog mleka, sira, jaretine i krenuli sa uzgojem tovnih pilića, ali ne na način koji to čine velike farme, (jer su ipak one uslovljene da rade tako, veliki je tu protok novca), već laganica, što prirodnije. Malo pomalo su nas poznanici i prijatelji molili da i njima prodamo piliće, te je potražnja svake godine sve veća. U međuvremenu smo 2015. godine na tom drugom delu zemljišta zasadili ranu sortu krušaka.
Suprug i dever su ribolovci, tako da za vreme Božićnog posta (pošto tada imaju vremena, ostale obaveze se raščiste) u ponudi imamo i svežu i sušenu ribu, rečnu. Ništa mi ovo ne bi stigli da ‘servisiramo’ da nam svesrdno ne pomažu naša deca.
Pročitajte više